Ritueel theater of de droom over onze verloren oorsprong.

Uit de bibliotheek van Prof. Wolfgang Haase, lange tijd redacteur van de ANRW en het International Journal of the Classical Tradition (IJCT). - Minimale vervuiling op het voetgedeelte, verder zeer goed en schoon. Notitie op de titelpagina: still under construction - not published yet - Rituelen zijn in, meer dan ooit. Op de sc� zie je ze ook, in de meest diverse vormen. Het westerse theater heeft altijd aan levensfasen, groeiprocessen, kosmische cycli en initiatiemomenten (�rites de passage�) bijzonder veel aandacht geschonken. De Griekse tragedie, geesteskind van het populaire koppel apollinisch / dionysisch, wordt zelfs volledig gedragen door principes die nu eens orde en schoonheid genereren en ze dan weer genadeloos verstoren. An-tonin Artaud zag in rituelen vooral een primaire wreedheid werkzaam, Jerzy Grotowski bracht ze onder in zijn �arm� theater. Peter Brook situeerde ze in een nieuw soort �lege� ruimte en Richard Schechner zag ze vooral werkzaam in een antropologische context. De grote theatervernieuwer in Griekenland, Theodoros Terzopoulos, probeerde door te dringen tot de diepste lagen van het menselijke handelen en bestudeerde de werking van de chakra�s in het theatrale lichaam. Maar wat gebeurt er wanneer overgangsrituelen en het aristoteliaanse drama niet langer centraal staan op de sc�, wanneer dus het postdramatische theater voor een opheffing van bestaande manieren van kijken en spelen zorgt? In dit boekje bestuderen we ook het werk van vier belangrijke hedendaagse regisseurs - Romeo Castellucci, Luc Perceval, Erik De Volder en Wayn Traub - die rituelen niet langer in een dramatisch verloop integreren, maar deze ook opnemen in sterk vervreemdende manieren van spelen. Dit radicaal nieuw artistieke klimaat maakt dan ook dat we als toeschouwers meer dan ooit be vraagd worden op onze traditionele manieren van kijken en interpreteren en dat we kunstenaars ontmoeten die nu �nomaden� worden genoemd, �denkersdansers� of �pelgrims-in-de-materie�. - Freddy Decreus ("1949) is als gewoon hoogleraar verbonden aan de vakgroep Latijn en Grieks van de Universiteit Gent, waar hij enkele cursussen verzorgt over Latijnse literatuur, Mythologie, Receptiegeschiedenis en Lerarenopleiding. Aan de vakgroep Theaterwetenschappen doceert hij de cursus Ritueel Theater. Zijn recente publicaties handelen vooral over de aanwezigheid van de klassieke tragedie op de moderne sc�, het postdramatische theater en de manier waarop Lacan en Deleuze een nieuw licht kunnen werpen op aspecten uit de klassieke cultuur. ISBN 9789038213910

Lingue: 0